Not.Not.Not

not.not. not. hayat notlardan ibaret. zaman geliyor, bellek doluyor.
tıpkı cep telefonundaki gibi. ister istemez atıyorsun bazılarını beynine yerlestirdigin kutulardan
bir sürü kutu raf raf ayirmissin. mutlulukların, mutsuzluklarin. sevdiklerin, sevmediklerin. mutluluklarını uzun uzun tutuyorsun koyduğun pempe rafta.

zamanı gelince çıkarıyorsun bulunduğu yerden, animsiyorsun bi kaçını, gülümsüyor yüzün. mutsuzluklarinda kalıyor uzun uzun bulunduğu siyah rafta. çıkarıyorsun, kabuk tutmuş yaralarının kabuğunu tutup kopariyorsun atıyorsun bir kenara.
bile bile kanatiyorsun yaranı, kabuk bağlayacak tekrardan nasıl olsa.
bir tek izi kalsın geriye istiyorsun.
bir süre sonra o izde gülümsetecek seni.

sevdiklerin kocaman bir kutuda.
aile en üsteki rafta. annen, baban kardeşin.
bir sonraki rafta çocukluğun ve ondan arta kalan anıların ve arkadaşların.
ondan sonraki rafta büyümüslügün ve çocukluktan kalan, arkadaşlığı terkedip, dostun olanlar.
sonraki raf yeşil. bomboş içi. öyle birine saklıyorsun ki, zamanı gelince kendi kutusunu ve kendi alt rafini oluşturacak.
renginin yeşil olması, umutla beklenildiği için.

sevmediklerin kocaman bir kutuda.
raflara ayırmaya bile gerek yok. rengide yok.
toz kaplamış üstünü. ara sıra dokundugunda o kutuya sadece açıyorsun içinde bulunanlara.
en baştaki kutulardan en sonlara kaydirmislar kendilerini.


30.01.2005
saat 20:26