29 Temmuz 2012

Pirpirim

Semiz otunu severim. Salatasını yaparım, ayrıca birde yemeğini yapar annem.
Almanyada pek bulunmaz semiz otu. Bazı yörelerde pirpirim de derler. Komşu teyze sağolsun, sevdiğimizi bildiği için ara sıra bahçeden toplayınca getirir.
Yıllar önce ekmişti, tuttu, artık onlar da yiyor biz de.
Neyse uzun lafın kısası. Bu hafta komşulardan bir tanesi tüm bahçeyi toplamış galiba, bize neredeyse yarım çuval pirpirim getirdi. Aysel teyzenin dediği gibi çavuşun beygiri var ya burada, bizde teşekkür edip kabul ettik.
Tüm pirpirimi ayıtladı annem, saatlerce uğraştı, sorun tüm bu semiz otu ile ne yapılacağı idi.
Annem bildiğiniz turşu yaptı vallahi. Semiz otu turşusu. Ertesi gün salatasını yaptık yedik. Bir sonraki günde hem etli, hem etsiz yemeğini yaptık yedik. Demem o ki, beş gündür semiz otu yiyoruz. Gına geldi.

Getiren ablayı yolda görürsem diyeceğim, sakın semiz otu getirme bir daha, nefret ettirdiniz vallahi diye.

Yani blog bu mübarek günde birtek semiz otu baklavası ve semiz otu reçeli yapmadığımız kaldı

2 yorum:

  1. Şimdi olsada yesek. Bizim bahçede de var. Stuttgart yakınlarında. Havalar soğuyunca bitti.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Benim kendi bahcemde de bitiyor simdi. Bu yazi eskilerden kaldi. Simdi kendi evime de pirpirim ektim ;)

      Sil