Dizlerimi düşerek kanattigim günlerin bittiğini zannetmiştim

Dizlerimi düşerek kanattigim günlerin bittiğini zannetmiştim. Gerçi ben dizlerimi bu güne kadar sadece bir kere kanattim, o da İtalya'da gittiğimiz okul gezisinde denizde ki kayalıklara çarpmam ile olmuştu. O yüzden iki dizimde de ufak yara izleri vardır.

Dün hayatımda hiç olmadığı kadar kötü düştüm ben. Üniversitenin tümsekli yolundan aşağı doğru ilerleken ayağım bir taşa takıldı herhalde. Kendimi sadece yukarı uçarken ve yere düşerken buldum.
Yukarı uçtum ve sol dizimin üstüne çarparak yere kapaklandım, tümsek olduğu için de duramayacağımı fark edip biraz daha o hızla gövdem ileriye doğru kayınca yüzümün üzerine düşerim korkusu ile kollarım ile yüzüme siper olmaya çalıştım. İlk düşüncem bir yerimin kırıldığı idi ve ben o vaziyette nedense sırt üstü dönüp arkamda olan arkadaşlarıma bakıp, gözlerim kararıyor dedim. O arada boynumda ki siyah atkı yüzüme doğru kapanmıştı ve Katharina sinir bozukluğu ile, atkını yüzünden çek dedi ve gülmeye başladık.

Martin'in surat ifadesini hayatım boyunca unutmayacağım. Bir yandan gülmemek için kendini zor tutarken bir yandan da şok geçirmiş bir vaziyette, aman Tanrım diyerek ellerini yüzüne kapaması ...

Ben aslında o ara yan sokaktan geçen bir arabanın camından yükselek yugoslav müziğini duyunca Katharina'ya hadi Katharina göbek atalım deyip bir iki adım yukarı zıplamıitım ki, ayağım taşa takıldı.
işte böyle. Sonra tabi sırt üstü biraz yattım sokakta. Sonra yavaşça beni ayağa kaldırdılar ve dizimi oynatabildiğimi fark edince hepimiz rahatladık. Üniversite'ye geri dönüp dizlerime pansuman yapıp bant yapıştırdık.

Ondan sonra bütün gün güldük tabi ki bu taji komik olaya fakat o an hissettiğim korku inanılmazdı. Ve şimdi masmavi dizlerim ve acılarım ile oturmuş bu yazıları yazıyorum.

Bu arada sevgili Seda_Gürsoy'da dün ufak bir kaza atlatmış. Sanada geçmiş olsun canım. Sakarlığımız tuttu demek ki.

22.03.2013 Ahu Kader