Gece Saat 02:15

İki hafta önce cumartesi gecesi kardeşim ile yaşadığımız şoku anlatmadım daha.
Saat gece 02.15 ve evin zili çalar.
Ben: Eylül kalk zil çalıyor.
Eylül: Açma abla.
Ben: Olur mu? Bak ikinciye çalıyor.
Ben yataktan kalktım ve bir yandan da kardeşime sende gel diyorum.
Birde ne akla hizmet, korkmuş olacağım ki 'eline bıçak al' diyorum birde.
Zil bu arada ısrarla çalmaya devam ediyor. Hoparlörden kim o diye soruyorum ses veren yok, zile bu arada basmaya devam ediyor. Oturma odasının camından bahçe ve kapı girişi göründüğü için bir ihtimal kimin manyaklık yaptığını görürüm diye gittim ve kimseyi göremeyince bir de camdan bağırdım 'kim o?' diye.
Sonra kendine has bir küfür ile ananın ... diyen bir ses. Dedim bu ancak kuzen Ezo olabilir.
Kendisi 612 km uzaklıkta olan Neumünster şehrinde kalıyor ve anne tarafından akrabamız oluyor. Kardeşimin doğum günü 04.09. günü idi ve bize süpriz yapmak için bir günlüğüne o kadar yolu trene binmiş gelmiş.
Bir kaç gün önceden de 'Ahu abla unuttuğun hirkani yollayacağım, evin adresini ver' diyerek evin adresini almışti ve aklımıza hiç böyle bir şey gelmemişti.
Son aktarmaya binerek bizim oturduğumuz kasabaya gelen en son trene binmiş, trenden indikten sonrada cep telefonunda bulunan navigasyon aleti ile istasyondan bizim evin yolunu bulmuş.
Ufak bir şok geçirdikten sonra uyuduk ve sabah kalktığımızda bir güzel kahvalti ettik.

Sonra trene atladığımız gibi Frankfurt şehrinin yolunu tuttuk. Ezo gelirken Frankfurttan geçmiş ve büyük binaları ile tanınmış bu şehre hayran kalmış. Bizde o zaman seni oraya götürelim çarşısını gezelim dedik.

Frankfurta vardığımızda arkadaşım Oyada bize katıldı ve güzel bir gün geçirdik birlikte. İlk önce alışveriş yaptık ondan sonra bir yol üstü kafesinde oturup donut yedik, kahvemizi içtik.

Akşam eve döndüğümüzde yan kasabada bulunan bir şenliğe gittik ve Faslilarin bir standında ellerimize kına yaktirdik.
Sonrada evimize dönüp bol bol sohbet ettikten sonra uyuduk. Ertesi sabahta Ezoyu evine yolculadik.