Bahcede ki Öküz

Sabah evden cikarken bahcede ki öküze kafayi yalatmis.
Ben bu jöle ile saclarini kafa tasina yapistirmanin tedavülden kalktigini zannediyordum, öyle degilmis.
Yapmayin erkek kardeslerim.
Rica edecegim.

Kimse kimsenin müzik zevkini paylasmak zorunda degil.
Neyse bu saclarini yalatmis arkadas takmis kulakliklari son ses dinliyor.
Biraz ters baktim, oda bana bakti. Ters ters bakistik. Anlar herhalde dedim.
Yok anlamadi.
Sesli müzige devam.

Ben o arada kapattim duyu algilarimi ve kendimi kitabima gömdüm.
Ama algilamamak elde degil.
Bir de basladi mi Gangnam Style calmaya?
Benim sinirler alt üst.
Arkadas uyuyor.
Bir yandan da esnerken igrenc igrenc sesler cikariyor.
Elinde anlam veremedigim kocaman bir anahtarlik.
O arada iki sira arkada oturan kiz ayaga kalkti ve bu buzagi yalamis arkadasa yanasti.
Sesleniyor "müzigi kisarmisiniz" diye, fakat arkadas ne duyuyor ve horul horul uyudugu icin kizi görmüyor.
Kiz sakince dizine dokundu bu arkadasin.
O dürtü nasil bir dürtü ise, bu buzagi yalamis arkadas elinde ki kocaman anahtarlikla az daha kizin suratina geciriyordu.
Hatta kizin dokundugu dizi ile de bir tekme haraketi yapti kiza.

Bu arada müzik hala son ses calmaya devam ediyor.
Kulakliklari kulagindan cikarip ne diyor acaba diye sorma kibarliginda bulunacagini tahmin etmedim zaten ...
Neyse iki istasyon kalmisti.
Kiz "salak" deyip yerine oturdu.

Bir sürü tren hikayeleri var hayatimda.