Soma Vol.1

Ben bu konu hakkinda yazi yazmak istemiyordum ama yazacagim. Malum. Soma'da yasanan bu üzücü olay hepimizi üzdü. Insan olan üzülür tabi ki. An itibari ile 282 ölümüz var. Basimiz sag olsun.
Fakat sabahtan aksama kadar Facebooktan siyah profil fotograflari ve Instagram'dan yazilar paylasmakla olmuyor bu isler.
Bir yandan sosyal medyada klavye delikanligli / hatunlugu yaparken cayini yudumlamiyor musun? Yudumluyorsun.
O zaman kime oyun oynuyoruz biz? Yas ilan edildi ama aksamina yine o cok bilindik yemek fotograflarimizi paylasmayacak miyiz?

Dün Instagram'da severek takip ettigim biri "Bu gün hala oje, yemek, vs. paylasanlar beni silsin" diye bir yazi paylasti.
Bende altina "Iyi de canim böyle sosyal medyadan paylasimda bulunmak ile de olmuyor. Bir seyler yapmali." diye cevap verdim.
Yarim saat sonra baktim beni silmis. Terbiyesizlik bence.
Ben Facebook'ta bir sey paylastigimda altinda yapilan yorumlara sinirlenip herkesi silmeye kalksam listemde arkadas kalmaz. Onun yerine yazdigim seyi siliyorum. Ne kadar dogru bunu da bilmiyorum. Ama bana mesaj atmak yerine yada birbirine mesaj atmak yerine paylastigim bir fotografin altinda sohbete baslayanlar cok komik geliyor bana.
Neyse madem kendisi böyle uygun görmüs, bende blogunu takip etmeyi birakir, okuma listemden cikaririm. Bu kadar basit.

Insanlar barut ficisi. Nereye satasacagini bilmiyor. Satasacak yer ariyor.
Bende sinirlenmesem cok iyi biriyim aslinda.
Hadi kalin saglicakla.