Veda Yemegi

Calistigim ofiste gidenlere her zaman veda yemegi yapiliyor. Bende ben madem türküm o zaman türk lokantasina gidelim dedim ve Wiesbaden sehrinde Istanbul lokantasinda rezervasyon yaptirdim.

Bu günü de burada kayda gecmem lazim.

Mainz tren istasyonundan 6 numarali otobüse binip Wiesbaden'e gittim ve lokantanin önünde ki durakta indim.
Gittigimde Victor gelmisti. Iceriye girip oturup diger arkadaslarimizi bekledik. On dakika icinde tüm arkadaslar toplandik.

Soldan saga: Tatjana, Ahu, Nadine, Birgit, Christine, Chantal, Walburga, Victor, Sabine, Janine.
Janine ile birlikte basladik fakat Janine arada staja gitmisti ve simdi geri döndü. Victor Kasima kadar calisacak. Sabine benim patronum. Diger hanimlarda diger ofislerde calisan hanimler.
Iki sene icinde hepsi ile cok güzel bir bag kurdum ve bu yüzden bu arkadaslarimi yemege davet ettim.
Türk yemeklerini cok begendiler.
Kuzu sis ve tavuk sis ve dürümler arasinda secim yaptik.
Yemegimizi yedikten sonra caylarimzi icip evlerimize dagildik.

Bana ufak hediyeler almislar.

Üniversitemizin amblemi ile bir saat. Su ile calisiyor bu saat ve hic durmuyor. Yapmam gereken yukaridaki ufak süngere bir kac haftada bir iki su damlasi damlatmak.

Tüm is arkadaslarimin imzaladigi bir kartpostal.

30 Euroluk bir kitap kuponu. Gidip bol bol kitap alabilcegim.

Patronum Sabine'nin kendi elleri ile yaptigi bir torba. Üstünde Hepimiz birer tek kanatli melegiz. Ucabilmemiz icin birbirimize sarilmamiz gerek yaziyor.

Hem sevindim, hem üzülerek ayrildim arkadaslarimdan ama her zaman görüsmeye devam edecegim.

Hadi kolay gelsin, 

hayat denilen $ey.