Araf - Elif Safak

Sayfa : 396 sayfa

Dogan Kitap

"İyi de bir insana neden ömür boyu geçerli olacak şekilde tek bir isim veriliyordu başka bir isim de verilebilecekken, hatta isminin harfleri karıştırılıp aynı isimden yenileri türetilebilecekken? Kendimiz de dahil etrafımızdaki her şeyi yeniden adlandırma şansı ne zaman alınmıştı elimizden? Doğuştan bana verilen bir isme ilanihaye mıhlanıp yapıştığımı bilmek nasıl sıkmaz ki canımı, hayattaki yegâne tesellim kendim olmamayı başarabilme şansım iken? İsimleri sonsuza kadar sabitleyen bir dünyaya saplanmışım, harflerin çığırından çıkmasına izin vermeyen. Ama ne vakit kaşığımı alfabe çorbasına daldırsam ismimi ve onunla birlikte kaderimi yeniden düzenlemek üzere yeni harfler yakalamayı umuyorum."Elif Şafak, cinsel/etnik/dini, tüm çarpılmışlıklarıyla aklımızdan çıkmayacak bir günümüz Amerikası tablosu çizmiş. Kaçık, hüzünlü, bilge ve inanılmaz komik romanı insanın damağında acı-tatlı bir lezzet bırakıyor.
***
Yine bir Elif Safak kitabi ve bu kitabi da sevdim. Biraz agir gitti fakat Safak'in alistigim yazi stili oldugu icin yadirgamadim. Hikaye zamaninda Türkiye'den Amerika'ya göc eden Ömer'in hikayesini anlatiyor. Kitapta yine zamanda yolculuk yapiyorsunuz.

Not aldiklarim:
Mesela bir Türk, Türkiye'deki bir Amerikali'nin adini yanlis telafuz etmis oldugunu fark etmeye görsün büyük ihtimalle hayli huzursuz olur bundan ve durumun kendi hatasi olduguna, en azindan kendisinden kaynaklanan bir sey olduguna hükmeder o anda. Oysa Birlesik Devlerler de bir Amerikali bir Türk'ün adini yanli telaffuz ettigini fark ettiginde muhtemelen kendisini degil olsa olsa ismi sorumlu tutacaktir bu hatadan. Isimlerin yabanci memleketlere ayak uydurma sürecinde muhakkak bir seyler eksilir - bazen bir nokta, bazen bir harf ya da vurgu.

Ama Abed'in anlayacagini biliyordu. Bir yabancinin bir baska yabanciyla ikisine de yabanci olan bir dilde konusmasinin ücüncü en büyük iyiligi buydu.