Okudum: Kayıp Gül - Serdar Özkan

Bu sene bir çok tanımadığım fakat elimde bir şekilde kitabı bulunan yazarları da okuma listeme eklemiş bulunuyorum. Liste dediğime bakmayın. Listem kayıtlı değil, sadece beynimde bulunuyor.

Diana annesinin ölümünden kisa bir zaman önce Mary adinda bir ikizi oldugunu ögrenir ve sok olur. Mary'nin yillardir annesine yazdigi mektuplar vardir.

Annesi öldükten sonra bu mektuplar ona büyük bir sirri cözmek üzere yardimci olur.

Gülleri duydugunu ve onlar ile konustugunu yazan Mary'nin adli dengesinin yerinde olmadigini ve biraz da olsa deli oldugunu düsünen Diana, ikiz kardesi gibi Güllerin dilini anlamak icin Istanbul'a yolculuga cikar ve orada büyük bir cicek bahcesi icinde yasayan Zeynep hanimin ögrencisi olur.

Kitabin sonunu her ne kadar pek begenmesem de kitabi sevdim.

Serdar Özkan cok akici bir dil kullanmis. Mektuplari okurken baskalarinin sirlarini cözmeye daliyorsunuz. Meraklaniyorsunuz.
Notlar:
(...) Kendini özel hissetmek icin ihtiyacin olan tek sey, kendinsin. Sayfa 25

(...) Baglanabilmek icin, önce bagimsiz olmak gerekir. Oysa insanlar cogu, yeni iliskilere eski baglarla geliyorlardi. Gecmisten tasidiklari ister güvensizlik, ister anlasilamamak, isterse de cevrelerine ördükleri savunma duvarlari olsun, her bag yeni iliskiyi özgürce yasamalarini engelliyordu. Daha önceki iliskilerde haksizliga ugradiklari konusunda belki hakliydilar ama, haksizlik edenin karsi taraf degil de, bir türlü birakamadiklari "gecmisleri" oldugunu göremiyorlardi. Sayfa 72/73

(...) "Sevdigim bir söz var: 'Zaman ileriye dogru akip gittigi sürece, büyülendigimiz 'gelecek' el degmemis 'gecmis'ten baska bir sey degildir." Sayfa 81

(...) Sen hep "Sevgi, sevgi degildir, seven karsilik beklerse" derdin ya... Sayfa 170

(...) "Düsler gerceklesecek olanin mayasidir." Sayfa 201 
 

Okuyun efendim.