O An #8

Pazartesi günü eskiden gittigim üniversitenin sehri olan Wiesbaden'e gittim. Arkadaslarima sözüm vardi. Ziyaret edecektim onlari. Carsida ilk önce Martin ile bulustum ondan sonra da ilk önce bir kafeye oturup kahve ictik ve Kati'yi bekledik.
Kati geldikten sonra carsida dolandik.
Sevdigim cin lokantasinda yemek yedik. Yedigimiz yemegi eritmek icin dolasmaya devam ettik ve o cok sevdigim sahafa gittik.

Buraya girince bir daha cikamiyoruz biz. Iyi ki kitap seven arkadaslarim var. Üniversiteyken Martin ve Kati ile hep kitaplar hakkinda konusuyorduk hep buraya gidiyorduk. Aylar sonra gidince benim icin de nostalji oldu. Yaklasik bir saat kaldik yine iceride fark etmeden.
Amacim Honore Balzac'in bir kitabini almakti. Bahar okuma senliginde benimle ayni ayda dogmus bir yazarin kitabini okumam gerekiyor. Mayis ayinda dogmus olan Balzac beyefendinin kitabini alayim dedim.

Sonra tam cikarken Yasar Kemal'in Ince Memed cevirisi gözüme carpti. Onu almak istemedim. Fakat baska bir kitabini daha bulunca aldim.
Bahar okuma senliginde Yasar Kemal'de var. Belki üzücü bir durum ama ben bu güne kadar Yasar Kemal'i hic okumadim.
"Bunu da aliyorum" deyince satici kadin "kendisini bir kac hafta önce kaybettik, degil mi?" diye sorunca, bir kez daha anladim ki, bir an önce okumam gerekiyor üstadi.

Sonra Wiesbaden'de bulunan Kurpark'a gittik.

Kurpark bir tesis. Nasil anlatayim sizlere. Burada hastanede bir süre tedavi gördükten sonra ameliyat sonrasi dinlenmek icin 3-4 hafta boyunca Kur'a gönderiliyorlar. Orada da yine kontrol altinda oluyor insanlar. Hemsireler var. Birlikte yemek yiyorlar vs. Burasi da bu tesisin parki. Cikip geziyorlar. Oturup ördeklere bakiyorlar. Burasi halka acik oldugu icin herkes gidebiliyor. Bizde gidip bir bankta oturup ördekleri seyrettik. Kafa dinledik.