Bu, bir roman değil, Christiane'nin kelimesi kelimesine gerçek, yaşanmış tüyler ürpertici öyküsü... Bu kitabı oluşturan anılarını anlattığında Christiane 16 yaşındaydı. 12 yaşında esrara, 13 yaşında eroine başlamıştı. Müptela oldu. Sabah okula gitti, öğleden sonra kendisi gibi eroinman olan arkadaşlarıyla birlikte fahişelik yaparak eroin parası kazandı. Annesi, tam 2 yıl, kızının bu ikili yaşantısını fark etmedi. Chirsitiane, kendisini uyuşturucu kullanmaya iten rahatsızlıklarını, tepkilerini ve çocukluktan genç kızlığa geçme çağında bir eroinman olarak yaşadıklarını bütün ayrıntılarıyla anlatmaya çalıştı bu kitapta. Bugün artık, üzülerek belirtelim, eroin yaygın bir problem haline gelmektedir toplumumuzda. Ama bütün toplumlar için büyük bir tehlike. Christiane'nin öyküsünün çok yakınımızda tekrarlanmaması için bir uyarı saymalıyız onun anlattıklarını. Her gün 13-15 yaşlarında pek çok çocuğun, gencin adlarını gazetelerde AŞIRI DOZDA EROİN ALARAK ÖLDÜ... başlığı altında okumamamız için bir uyarı!
Bu kitap Almanya Berlin'de yasayan Christiane'nin hikayesi oldugu icin bir de konusu esrar oldugu icin genellikle lisede edebiyat dersinde okunur. Ben okumamistim bu güne kadar ama az cok kulaktan duyma hikayesini biliyordum. Bir döneme damgasini vurmus, mahkeme hikayeleri, esrar hikayeleri ile bilindik.
Pek sevdigimi söyleyemem. Insanin icini karartiyor.
Christiane F.
Wir Kinder vom Bahnhof Zoo
Wilhelm Heyne Verlag
367 Sayfa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder