Çalıştığım günler genellikle akşam eve döndüğümde bindiğim tren tam saat 20:27'de istasyona varıyor ve buralarda tam o sıralarda günes batmaya başlıyor.
Güzel bir kırmızı çizgi süslüyor gökyüzünü.
Merdivenlerden karşıya gecmek için çıkarken üst gecitte duraklıyorum bir süre. Günümüzün en güzel kolaylığı fotoğraf çekebilen cep telefonlarımız. Cebimden telefonumu çıkarıyorum ve fotoğraf cekmeye başlıyorum.
Şöyle mi dursak, böyle mi dursakta fotoğraf ceksek derken karşı tarafta bizi almaya gelen babamızı unutuyoruz bir an.
Duacıyım Allah'a. Bugünü de bitirdik. Bir gün daha eksildi ömrümüzden ve günesin batısını, doğuşunu seyredebildik.
O hissi biliyorum. Gökyüzü biraz hüzünlü olsada güneşin batışıyla, için şükürlerle doluyor.. Çok güzel bir his, insanın sıcacık yuvasına gitmesi, ailesinin sağ ve yanında olması.. Binlerce şükür..
YanıtlaSilKendine iyi bak canım. Öpüyorum.
:)
Canim benim, cok tesekkür ederim. Sende kendine iyi bak.
Sil