Kitap Ağacı Almanya kardeşim Tuğçe benimle çok önemli bir kitabını paylaştı. Kitapta 10 Amazon kadın meme kanseri olduklarını öğrendikten sonra neler yaşadıklarını anlatıyorlar. Kitapta olan her hatunu çok sevdim. Hepsinin kendine özgü tavırları, kanser ile mücadele etme şekilleri var. Kimi benim yaşımda, kimi benden büyük, kimi ise 1991 doğumlu olan kardeşim ile yaşıt.
Kitabı okurken boğazım düğümlendi. Elim mememe gitti. Her kadın kendini kontrol etmeli. Bu güzel kitabı okuduğum için çok mutluyum. Tuğçe'ye teşekkür ediyorum. Ağlarken beni en çok "Madem o kadar çok şeye katlanıyorum o memeler büyüyecek" diyen Ayşenur güldürdü.
Okuyun. Okutun.
Alıntılar:
Hastalık insana acizliğini daha çok hissettiriyor. Küçük şeylerden de mutlu olabilmeyi öğretiyor.
Bakış açısı her şeydir.
Önemli olan, başkalarının sizi nasıl gördüğü değil, sizin kendinizi nasıl gördüğünüzdür.
'Anneciğim, artık senin ne kadar güzel olduğun bir kez daha kanıtlanmış oldu; saçların yokken bile güzelsin!'
Kemoterapinin yan etkileri yüzünden ayağa kalkamayacağımı, dört yıl hiç yürüyemeyeceğimi, canımın çok yanacağını, hastalığımın bulaşacağını sandıkları için arkadaşlarımın bir daha asla yanıma gelmeyeceklerini ise hiç kimse söylemedi.
Bir anneydim fakat çocuk oluşum bakiydi.
Kanser zengin hastalığıymış.
Kararmasın yeter ki
Sol memenin altındaki cevahir!
Beni de hem ağlattı hem tebessüm ettirdi. Bu arada yukarıdaki çizim harika olmuş.
YanıtlaSilBenim resmim olan cizimi mi diyorsun? O bana sevgili Eda'dan yani icimdekibaliklar'dan bir hediye sagolsun.
Silbu konuda bilinçli olmak gerekiyor hakikaten...
YanıtlaSil