Bazi insanlara degerinden fazla deger verince kendilerini bir halt zannediyorlar.
Sinirleniyorsunuz ondan sonra. Verdiginiz degere, düsündügünüz saatlere. Bir daha güvenmeyecegim insanlara, sevmeyecegim bu kadar cabuk, bu kadar cabuk arkadas hatta dost görmeyecegim diyorsunuz kendi kendinize.
Sonra dönüp diyorum ki kendi kendime, sen neden degiseceksin? Iyi niyetli olmaktan, arkadas dost canlisi olmaktan neden vazgececeksin? Benligini neden yitireceksin?
Evet degismiyorum. Seviyorum insanalari. Nefret duygusunu tanimiyorum. Ama unutmuyorum da.
Yapilanlari, hissettirdiklerini.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder