Korona Günlükleri Vol.3

Günaydin blogcanlar,
öncelikle herkese hayirli ramazanlar dilerim.
Dün aksam türk televizyonundan yedi tepeden yedi kitaya konserini ardindan da 23. Nisan vesilesi ile saat 21.00 da Istiklal Marsimizin söylenmesini seyrettim ve cok mutlu oldum.

Karisik duygular icindeydim. Anlatamiyorum. Zor günler geciriyoruz dünyaca. Ve bir kac hafta hatta ay böyle devam edecegini düsünüyorum. Kendimizi motive etmenin cok önemli oldugunu anladim bu sürede. Öffleyip pöflememek gerekiyor. Disari cikamiyoruz diye söylenmemek gerekiyor. Sanki önceden her gün mü cikiyorduk? Kendi adima konusuyorum. Olabildigince evde durun. Olabildigince sadece kendi evinizin icinde bulunan insanlar ile temasta olun.

Almanya da benim bulundugum eyalette pazartesinden itibaren maske takma zorunlulugu da geldi. Bence bu da gec kalinmis bir karar ama herseyin hayirlisi.

Kalin saglicakla.
Görüştüğümüz zaman görüşürüz.

Korona Günlükleri Vol. 2

Günaydin Blog.
Iyi seyleri paylastigim gibi, kötü seyleri de paylastim bugüne kadar hep seninle. O yüzden yazmak zorundayim.
Yazmazsam kendimi daha da kötü hissedecegim cünkü.

Cumartesi gecesi ne yazik ki Corona yüzünden Istanbul da yogun bakimda yatan enistemi kaybettim. Benim icin enisteden de öte, abi kadar sevdigim bir insandi Seckin abim.

Daha gecen sene ocak ayinda onlarda kalmistim bir hafta. Su an bana yalan gibi geliyor. Iki gündür ruh gibi dolaniyorum evin icinde. Inanamayacagim. Ne zaman inanacagim yitip gittigine?
Mezarini ziyaret edebildigim zaman.
Nur icinde yat abim. Mekanin cennet olsun.

Allah askina evde kalin.
Görüştüğümüz zaman görüşürüz.