Uzun uzun yazmak istiyorum ama yazmaya nereden baslayacagimi bilemiyorum. Günler cok cabuk geciyor. Saka maka 7 aydir evden calismaya devam ediyorum. Haftada bir gün ofise gitmeye baslayacagim. gecen hafta persembe ilk defa gittim. Ofisin yolunu bulduguma sevindim :)
Onun haricinde yillik iznimin 10 gününü kullandim. Sebo ve kardesim ile Almanya'nin en kuzeyine Hamburg tarafina gittik. Gezi hakkinda bir kac fotografli yazi yazmayi da düsünüyorum.
Insanlar hakkinda yanildigim, kirildigim, sasirdigim haftalar gecirdim. Iyi niyetimin suistimal edilgini düsünüyorum. Yada ne bileyim, onca iyi niyeti bir anda sirf kendisi sinirlendi diye elinin tersi ile iten insanlar varmis hayatimda, onu ögrenmis oldum.
Bu corona benim her seyimi alt üst etti. Haftalardir dogru dürüst kitap okuyamadim. Su an elimde Ferzan Özpetek'in "Bir Nefes Gibi" kitabi var. Iyi ilerliyor. Hikaye 60li yillarda ve 2019 senesi arasinda gidip geliyor. Italya ve Istanbul arasinda gecen bir hikaye. Bitirince yorumunu da yazarim insallah.
Daha fazla yazmak istiyorum. Her seyi yazmak istiyorum aslinda.
Görüştüğümüz zaman görüşürüz.
Pandemi her şeyi değiştirdi. İşe gitmeyi özleyeceğim aklımdan geçmezdi.
YanıtlaSilNe yazik ki gercekten de öyle oldu Neva.
Silİnşallah sevdiklerimizi kaybetmeden bu süreçten hep birlikte kurtuluruz
YanıtlaSilFotoğraflı gezi yazılarını merakla bekliyorum :) Seni çok öpüyorum canım :) Sağlıkla kal.
YanıtlaSilAh canim Hamiyet. Ben de seni cok öpüyorum.
YanıtlaSilFerzan Özpetek okumak istiyorum bende:)
YanıtlaSilCanim Baharim, ben de bu kitaptan sonra bir de Istanbul Kirmizisi'ni ismarladim ama daha okumadim. Umarim okursun bir an önce. Ben begendim.
YanıtlaSil