Mart ayindan itibaren pandemi sayesinde evden calismaya gecis yaptim.
Alisma dönemi, yemek masasinda calisma, cati katinda okuma odasina masa alma, oraya tasinma derken 3 ayi yemek masasinda gecirdim.
Nisan da canim Seckin abimi bu virüsten kaybettim.
Mayis'ta dogum günlerini, ramazani, bayramda sadece anne babami ve kardesimi görmek ile mahsus evde gecirdim.
Annemin teyzesini ve son olarak da ailenin en büyük yengesini aldi götürdü bu sene bizden.
Bu senenin hic güzel bir yani yok. Gitsin bitsin bir an önce.
Ögle molalarinda kendimi bol bol bahceye attim.
Bol bol tv izledim. Kitap bu sene fazla okumadim. Önümüzde ki sene daha fazla okumaya karar verdim.
Daha fazla yazi yazmaya, daha fazla kendime odaklanmaya karar verdim.
Uzun bir süre daha evdeyiz dünya olarak. Buna kendimizi alistiralim.
Her gün hic degilse aksam saat 18:00 da yarim saat dolasmaya karar verdim.
Kitap blogumu sadece almanca degil türkce de yazmaya karar verdim.
Bir sürü kararlar verildi. Bakalim ne olacak.
Görüştüğümüz zaman görüşürüz.
Ahucum pandemi hayatımızı çok olumsuz etkiledi, dilerim yeni yıl güzelliklerle gelir:)
YanıtlaSilNe yazik ki öyle oldu Baharcim. Umarim yeni yil biraz daha iyi gecer.
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSil2020 yılında hepimizin kayıpları çok fazla. Bu yılı acılarla dolu ve bir felaket yılı olarak kabul edebiliriz.
Bu yıl içinde kaybettiğiniz yakınlarınıza Cenab-ı Allah'tan rahmetiyle, merhametiyle, mağfiretiyle ve de cennetiyle muamele eylemesini, sizlere de sabr-ı cemil ihsan eylemesini niyaz ederim.
2021 yılının umutlarımızın yılı olmasını diler, yeni yılınızı kutlarım.
Selam ve saygılarımla.
Recep Bey. Amin. Sizin de yeni yılınızı kutlarım. Selamlar.
YanıtlaSil