2021 yilinin gitmesine iki gün kala bu yil nasil gecti gitti diye düsündüm.
Nedense sene sonunda ilk önce benden ne aldi bu yil diye düsünürüm.
Pandemide gecirdigimiz ikinci senede, bir kac ay sonra yine sirkete gideriz dememin üzerinden tam 21 ay gecti.
21 ayi evden calisarak tamamladim. Ne zaman is yerine dönecegimiz muamma.
2021 yili ilk anneligimi aldi elimden. Mart ayinda sekizinci haftada bebegimi kaybettim. Anneligimi kaybettim. Sanki dogurmayinca anne sayilmiyormusum gibi ...
Yanlis bir düsünce. Ben beni sekizinci haftada birakip giden bir melegin annesiyim.
Ardindan aylarca Almanya'nin bürokrasi duvarlarina carptim carptim yilmadim. Doktor kontrolleri, tahliller, asi sertifikalari derken tedaviye basladik.
Hormon igneleri, sinir krizleri, ameliyatlar, embriyo transferleri ...
Umutlanmalar, heyecanli beklemeler, denemeler, tedirginlikler, bol gözyasi, daha da cok gözyasi. Yere düsüp tekrar ayaga kalkmalarim.
Her seye inat, psikolojime inat icimdeki kiz cocugunu kaybetmedim, yüzümdeki gülümsemeyi de kimseden esirgemedim.
Subat ortasinda yillardir arkadasim olan Damla'nin kulubü Yazariyla Konusanlar'a dahil oldum. Sevgili Kemal Varol'un Kara Sis kitabi ile tanistim.
Icimdeki acilardan haberdar olmasalar da, silada bulunan yüzlerce kitap sevdalisi merhem oldu bana. Gülümsemeye devam ettim.
Yazariyla Konusanlar bana yeni bir yazar ile sevgili Defne Suman'la tanismama vesile oldu. Sonra haftalarca aylarca bu kadinin o güzel aurasinda takildim kaldim. Ilk önce insan olarak sevdim kendisini sonra kalemi ile tanistim.
Yazma sevdami gelistirdim. Sevgili Fatih Gezer'in verdigi sekiz haftalik yazarlik atölyesine katildim. Mekani mekana asik ettim. Gönlümün lisaninda kisa metinler yazdim. Bir cok sey ögrendim ve bir arkadas kazandim.
Instagram'i yine dolu dolu kullandim. Sosyal medyayi okuma ve yazma askima alet ettim. Senenin son dönemlerinde aktapotokur'a katildim. Bir türlü yanasamadigim Murakami okumalari yaptim, birbirinden güzel insanlar ile tanistim.
Dostlar edindim. Bana iyi gelmeyen seylerden/kisilerden sessizce uzaklastim.
Neredeyse her gün annemle telefonlastim. Yogun calisan babam icin endiselendim. Ikisini de her gün daha cok sevdim. Kardesimle her haftasonu vakit gecirdim. Sebo ile bolca huzurlu saatler gecirdim.
Cok güldük, cok agladik bu sene. Güzelliklerin ve üzüntülerin ile güle güle git 2021.
Umutla gelsin 2022.
Görüştüğümüz zaman görüşürüz.
Canım Ahu çok seviyorum seni çok💖Kalemine sağlık ,sağlık ,huzur ,mutluluk ve bol umut ile geçen bir 2022 diliyorum sana ve tüm sevdiklerine💜iyi ki tanımışım seni iyi ki🌸
YanıtlaSilCok cok tesekkür ederim <3 Iyi ki.
SilCanım Ahu kalemine sağlık ❤️Yılın son çeyreğinde yazarıyla konuşanlar ile tanışmış olmamıza rağmen ,sanki seni çeyrek asırdır tanıyormuşum gibi bir his ✨Bazen pandeminin şerri ile çokça hayır var dediğimiz değişik zamanlar yaşıyoruz, bu kaybettiğimiz ama çokça kazandığımız yıllar hep olsun yeter ki sağlık olsun💜
YanıtlaSilSağlıklı, mutlu, umut dolu yeni bir yıl diliyorum. Sevgiler
YanıtlaSil2021 yılını aratmayan, mutlu , sağlıklı ve verimli bir 2022 olsun sizin için.
YanıtlaSil